Εγιναν πολλά αυτές τις ημέρες. Τα γεγονότα τρέχουν, όπως συνηθίζουν να λένε οι δημοσιογράφοι, και τα θέματα είναι πολλά. Υπάρχουν, όμως, κάποια πράγματα που ξεπερνούν τη λογική.
Επανερχόμεθα στην Κερατέα. Ούτε επί Χούντας δεν πρέπει να έχουν συμβεί αυτά που γίνονται εκεί επί της παρούσης σοσιαλιστικής κυβερνήσεως. Δακρυγόνα, ανελέητο ξύλο και καταστροφές στις ιδιωτικές περιουσίες από τις κατασταλτικές δυνάμεις του κράτους. Συλλήψεις και δίκες ορισμένων κατοίκων που προσπαθούν να προστατέψουν τη γη τους.
Τελικά, ποιου είναι η ανομία, των κατοίκων ή του κράτους; Τελικά, ποιος παρανομεί; Αυτός που υπερασπίζεται τη γη του ή αυτός που του την καταστρέφει. «Για ποιο λόγο είναι τα ΜΑΤ στην Κερατέα;» ρωτήθηκε προχθές υφυπουργός της κυβέρνησης στην κρατική τηλεόραση. «Για να προστατέψουν τους πέντε εργάτες που φτιάχνουν τον ΧΥΤΑ» απάντησε η υφυπουργός, που διόριζε κόσμο με το ίδιο επίθετο με αυτή σε μουσείο της Βορείου Ελλάδας.
Κατόπιν και αυτής της απάντησης είναι προφανές πως το κράτος παρανομεί στην Κερατέα. Δεν μπορεί σύσσωμη η τοπική κοινωνία να αντιδρά και το κράτος να καταστέλει. Δεν μπορεί να γίνονται όργια παρανομίας στη χώρα και το κράτος να κόπτεται να επιβάλει το νόμο στην Κερατέα, δείχνοντας το πιο σκληρό του πρόσωπο και επιστρατεύοντας τους πιο σκληρούς κατασταλτικούς μηχανισμούς.
Δεν μπορεί να έχουν όλοι αυτοί άδικο, δεν μπορεί να είναι λανθασμένη η θάλασσα. Είναι τα λόγια του ποιητή που ταιριάζουν απόλυτα στην περίπτωση. Είναι αυτό που γράφει ο Οδυσσέας Ελύτης: «Δεν καταλάβαμε πως έκαναν σύσκεψη μυστική τα παιδιά και βγήκαν σε δρόμους και σε πλατείες. Οταν ξυπνήσαμε, είδαμε τα παιδιά μας θάλασσα να κατακλύζει τους δρόμους και είπαμε λάθος, αλλά θάλασσα λανθασμένη δεν γίνεται».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου