Η συνέντευξη του Ραγκούση και η απάντηση του Δήμου Λαυρεωτικής.

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΑΤΤΙΚΗΣ

ΔΗΜΟΣ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ

Δημοτική Ενότητα Κερατέας

Γραφείο Αντιδημάρχου.

Κερατέα, 27.3.2011

Προς: Υπουργό των Εσωτερικών κ. Ραγκούση.

Κύριε Υπουργέ

Με μεγάλη λύπη και απογοήτευση διαβάσαμε τις απόψεις σας στις εφημερίδες σχετικά με την πρόθεσή σας να ξεκινήσετε τα έργα κατασκευής ΧΥΤΑ στην Κερατέα «πάση θυσία»,  παρά τις αντιδράσεις της τοπικής κοινωνίας.

Αυτό το «πάση θυσία»  στη σημερινή Δημοκρατική; Ελλάδα ακούγεται στα αυτιά μας όπως τα αποφασίζουμε και διατάσουμε του δικτάτορα Γ. Παπαδόπουλου.

Εκατό ημέρες αντίστασης, με 40 συλλήψεις και απαγγελίες κατηγοριών κατά τα πρότυπα εκτάκτων στρατοδικείων, επιθέσεις μέσα  στα σπίτια μας  με χημικά, με πιστόλια, με  τραυματισμούς και ξυλοδαρμούς πολιτών (ακόμα και γυναικόπαιδων), με τον θάνατο ενός αγέννητου βρέφους, με τον εδαφικό και  οικονομικό αποκλεισμό της πόλης μας δεν χόρτασαν την αδηφάγο διάθεσή σας να δείξετε ότι υπάρχετε σαν Κυβέρνηση και ότι μπορείτε να κυβερνάτε;

Μήπως το «πάση θυσία» κύριε Υπουργέ σημαίνει ότι θα έχουμε τώρα πια και νεκρούς;

Με το αίμα των ανθρώπων που αγωνίζονται για την Αξιοπρέπεια, για την Τιμή, για την Ζωή τους, για τον Τόπο τους και για την Ιστορία τους θέλετε να κάνετε μετάγγιση για την παράταση της εξουσίας σας;

Στο Πολιτισμό σας η Ανθρώπινη Ζωή έχει κάποια αξία κύριε Υπουργέ;

Αυτό το έργο που θέλετε «Πάση θυσία» να κάνετε δεν πρόκειται να γίνει ποτέ.

Δεν πρόκειται να γίνει ποτέ γιατί δεν θα το επιτρέψουμε εμείς και εμείς είμαστε και πολλοί και αποφασισμένοι.

Δεν ζούμε μέσα σε χρυσά κυβερνητικά κλουβιά, δεν μαθαίνουμε τι συμβαίνει από τους πληρωμένους χαφιέδες που έχετε γεμίσει την Κερατέα.

Εμείς ήμαστε στους δρόμους, στα χωράφια, στα μπλόκα, ζούμε το πρόβλημα που η δική σας αναλγησία δημιούργησε, από κοντά πρόσωπο με πρόσωπο και δεν πρόκειται να κάνουμε πίσω.

Στηριζόμενοι στις δικές σας διαβεβαιώσεις και του Γ.Γ. Αποκεντρωμένης Διοίκησης κ. Λιακόπουλου ότι θα διαχειριζόμαστε τα δικά μας και μόνο σκουπίδια (Δήμοι Λαυρεωτικής και Σαρωνικού) σας  έχουμε ήδη αποστείλει πρόταση διαχείρισης των απορριμμάτων μας προσδιορίζοντας και τον χώρο αναμένοντας την δική σας απάντηση.

Αντί αυτού από την ασφάλεια του γραφείου σας απειλείτε ότι το έργο θα γίνει.

Υιοθετείτε δηλαδή την γραμμή του κ. Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης  ότι το έργο  θα γίνει έστω για αν χρειασθεί να χρησιμοποιηθούν και τανκς;

Και ενώ υπάρχει συμφωνία με τον Γ.Γ. ψευδέστατα ισχυρίζεστε ότι κινδυνεύει η διαχείριση απορριμμάτων της Αττικής.

Είστε υπεύθυνος Υπουργός; Έχετε λόγο τιμής; Ή μήπως αυτή ξεπλύθηκε στην διαδρομή από την Πάρο στην Αθήνα;

Η Ελλάδα περνά δύσκολες ώρες και πρέπει όλοι να είμαστε ενωμένοι.

Ακραίες θέσεις σαν τις δικές σας κ. Υπουργέ δεν βοηθούν.

Ώς Δήμος έχουμε πλήρη συναίσθηση της κατάστασης και των ευθυνών μας.

Καλούμε και εσάς την ύστατη αυτή ώρα να σκύψετε πάνω στο πρόβλημα παραμερίζοντας πολιτικούς εγωισμούς και ρεβανσιστικές διαθέσεις.

Δεν περισσεύει, κύριε Υπουργέ, ούτε το αίμα των παιδιών μας  αλλά ούτε και το αίμα των αστυνομικών.

Δεν περισσεύει επίσης  ο χρόνος και το χρήμα  που σπαταλάτε για να προστατεύετε τα ανύπαρκτα μηχανήματα και τα συμφέροντα των εργολάβων.

Στην Κερατέα κ. Ραγκούση εδώ και 100 ημέρες έχει ανάψει μια φωτιά, από εσάς εξαρτάται να την δείτε ως ένα φώς που θα  φωτίσει τις σκέψεις σας ή σας μια φωτιά που θα εξελιχθεί σε ανεξέλεγκτη πυρκαγιά.

Εάν δεν πρυτανεύσει η λογική, η ορθή και αποτελεσματική σκέψη, εάν τα γεγονότα εξελιχθούν σε καταστροφική καταιγίδα σας προειδοποιούμε για άλλη μια φορά ότι: «Η ΕΥΘΥΝΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΔΙΚΗ ΣΑΣ».

Εμείς ότι και να αποφασίσετε θα είμαστε εδώ, παρόντες και για τα καλά και για τα κακά. Εξ άλλου δεν μπορούμε να κάνουμε πίσω γιατί εδώ είναι τα σπίτια μας, εδώ γεννηθήκαμε, εδώ ζούμε  και εδώ έχουμε αποφασίζει να συνεχίσουμε την ζωή μας.

Εσείς είστε οι εισβολείς, εσείς είστε οι δυνάστες, εσείς βρίσκεστε παράνομα στην γη μας.

Εμείς έχουμε όχι μόνο την υποχρέωση αλλά κα το καθήκον να υπερασπίσουμε το Περιβάλλον μας, την Ιστορική και Πολιτιστική Κληρονομιά μας αλλά και την ίδια την Ζωή μας.

Ο Αντιδήμαρχος Λαυρεωτικής

Βασίλειος Θηβαίος

Η συνέντευξη του Ραγκούση στην Κυριακάτικη Καθημερινή . 

Έχετε ήδη ανακοινώσει πολλές νέες νομοθετικές πρωτοβουλίες. Ο κ. Παπανδρέου είχε πει, όμως, προεκλογικά ότι στις προτεραιότητές του είναι η αλλαγή του εκλογικού νόμου. Υπάρχει η αίσθηση ότι έχει παραπεμφθεί στις ελληνικές καλένδες. Ποιοι θα είναι οι βασικοί του άξονες;

Το πρώτο κύμα των προοδευτικών μεταρρυθμίσεων που ολοκληρώσαμε και – τονίζω – ήδη εφαρμόζεται, περιελάμβανε πέρα από τον νόμο για τη «Δι@ύγεια», με την υποχρεωτική ανάρτηση όλων των αποφάσεων στο Διαδίκτυο, τη μεγάλη μεταρρύθμιση του Καλλικράτη και την αποδόμηση του πελατειακού κράτους με τον νόμο για τις αντικειμενικές προσλήψεις παντού, τον νόμο για τις αξιοκρατικές – για πρώτη φορά από συστάσεως διοίκησης – προαγωγές. Είμαστε η πρώτη κυβέρνηση που δεν έκανε ούτε μία πελατειακή πρόσληψη εκτός ΑΣΕΠ, που δεν έκανε ούτε μία κομματική προαγωγή προϊσταμένου. Και σας ανακοινώνω ότι εντός του 2011 θα αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση για την πραγματοποίηση του πρώτου εθνικού γραπτού διαγωνισμού, βασικό πια κριτήριο για την επιλογή γενικών διευθυντών, διευθυντών και προϊσταμένων. Ενώ θα υπαγάγουμε επίσης, ακόμα και τις διαδικασίες των μετατάξεων στον αντικειμενικό έλεγχο του ΑΣΕΠ. Πρέπει να έχουμε πλήρη συνείδηση ότι η αξιοκρατία ή θα είναι παντού και ανεξαίρετη ή δεν θα υπάρχει.

Το δεύτερο κύμα των νομοθετικών πρωτοβουλιών που είναι ήδη σε εξέλιξη, περιλαμβάνει ακόμα έξι νομοθετικές πρωτοβουλίες: τον νόμο για την ηλεκτρονική διακυβέρνηση, τον νόμο που θα θεμελιώσει μια νέα εποχή για τη δημόσια διοίκηση, χτυπώντας στην καρδιά το πρόβλημα της γραφειοκρατίας. Η ρύθμιση για το σαραντάωρο και το νέο ωράριο λειτουργίας των υπηρεσιών ώστε να διευκολύνονται οι πολίτες τις απογευματινές ώρες, το νέο μισθολόγιο, το νέο πειθαρχικό δίκαιο για να σταματήσει επιτέλους η ατιμωρησία στο Δημόσιο, με την άμεση επιβολή ποινών στους επίορκους και τον νέο νόμο για τα οικονομικά των κομμάτων και το πόθεν έσχες των πολιτικών. Τέλος, το πρόγραμμα για την αναμόρφωση του κράτους, τον Καλλικράτη της Κεντρικής Διοίκησης.

Όλα αυτά, μαζί με το δραστικό περιορισμό του κράτους και το νοικοκύρεμα της απογραφής, συνιστούν επαναστατικές αλλαγές και ανοίγουν τον δρόμο για μια νέα εποχή, και είναι αποφάσεις που λάβαμε χωρίς ούτε μια στιγμή να σκεφτούμε το πολιτικό κόστος. Αλλά όλα αυτά δεν θα ολοκληρωθούν, αν δεν συνοδευτούν από την αλλαγή του εκλογικού νόμου. Η σκοτεινή πλευρά της μεταπολίτευσης είχε δύο δίδυμους πυλώνες που πρέπει να γκρεμίσουμε: το πελατειακό κράτος και το πελατειακό κομματικό σύστημα.

Ήσασταν από τους υπουργούς που έχουν πει ότι η κυβέρνηση πρέπει να οριοθετείται έναντι της τρόικας. Θεωρείτε ότι υπάρχουν περιθώρια επαναδιαπραγμάτευσης του Μνημονίου;

Η προσπάθεια μας είναι όχι μόνο να αλλάξουμε δομές, θεσμούς και διαδικασίες που πτώχευσαν αλλά να αλλάξουμε νοοτροπία. Κεντρική ιδέα της νοοτροπίας που μας οδήγησε στο πρόβλημα ήταν μία: για όλα τα κακά φταίνε πάντα κάποιοι άλλοι, οι ξένοι, όλα τα καλά τα πετυχαίνουμε μόνοι μας. Η κατάληξη είναι ότι για τα δικά μας προβλήματα, επειδή τα δημιούργησαν οι ξένοι, αυτοί οφείλουν να τα λύσουν. Αυτή είναι η μήτρα της πολιτιστικής, κοινωνικής και οικονομικής υπανάπτυξης. Αυτή η νοοτροπία αναπαράγεται είτε από εμάς, όταν κρυβόμαστε πίσω από την τρόικα ακόμη και όταν εφαρμόζουμε δικές μας προγραμματικές δεσμεύσεις, είτε από τους εκπροσώπους της τρόικας, όταν με τις δηλώσεις τους εμφανίζονται να παρεμβαίνουν στη δημόσια ζωή της χώρας. Κύριε Παπαδιόχο, εάν κάτι λοιπόν χρειάζεται αναθεώρηση δεν είναι το Μνημόνιο, είναι η νοοτροπία μας. Αυτό είναι το μείζον, όχι οι όποιες διορθώσεις κριθεί ότι είναι απαραίτητες στο Μνημόνιο, οι οποίες ασφαλώς θα γίνουν. Αλλαγή της νοοτροπίας σημαίνει να αναλάβουμε την ευθύνη εμείς για όσες δύσκολες αποφάσεις λάβαμε και οφείλουμε να λάβουμε. Από την κατάργηση των stage, τον Καλλικράτη, το σαραντάωρο μέχρι το φορολογικό και το ασφαλιστικό.

Αυτό το οποίο είναι ακόμα σημαντικότερο είναι οι αλλαγές που σήμερα πραγματοποιούνται να μην είναι προσωρινές αλλά μόνιμες και ανεπίστρεπτες. Για αυτό, ιδιαίτερα τώρα που δεν μας επιβάλλεται από τις αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής, πιστεύω ακόμη περισσότερο στην ανάγκη για συνταγματικές εγγυήσεις ώστε κανείς πια να μην μπορεί να υπερχρεώσει τη χώρα. Γιατί το θέμα του χρέους, είναι μείζον εθνικό θέμα, όχι μόνο για το σήμερα, αλλά και για το αύριο του τόπου.

Σηματοδοτούν όλα αυτά το τέλος της μεταπολίτευσης;

Σήμερα βιώνουμε μια «ανεπανάληπτη» περίοδο, όπως αυτή του ’74, μια περίοδο όχι διαχείρισης του παρόντος ή διευθέτησης του παρελθόντος, αλλά θεμελίωσης του μέλλοντος. Η κοινωνία μας βιώνει έναν τοκετό και από εμάς εξαρτάται αν το νέο που θα γεννηθεί θα είναι θνησιγενές ή υγιές.

Ήρθε η ώρα, να σπάσουμε οριστικά τα δεσμά με τη σκοτεινή πλευρά της μεταπολίτευσης, και πρέπει επιτέλους να συνειδητοποιήσουμε ότι όλο το κομματικό σύστημα βρίσκεται στο περίγειο της δόξας του.

Ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας σας κατηγορεί ότι η πολιτική του Μνημονίου καταστρέφει τη χώρα.

Οι περιστάσεις είναι εθνικά κρίσιμες και απαιτούν υπευθυνότητα από όλους. Μην πάμε μακριά, ας δούμε τι συμβαίνει στην Πορτογαλία και ας αναλογιστούμε πόσο σημαντικό για τον τόπο μας κεκτημένο είναι η πολιτική σταθερότητα που διασφαλίστηκε από το συγκεκριμένο αποτέλεσμα των πρόσφατων αυτοδιοικητικών εκλογών. Η αξεπέραστη αντίφαση της στρατηγικής του κ. Σαμαρά είναι η αιτία της πολιτικής καθήλωσής του: επιδοκιμάζει τα αποτελέσματα της πρόσφατης συνόδου κορυφής, τα οποία επιτεύχθηκαν χάρις στον αγώνα του πρωθυπουργού, στην πολιτική που ασκούσαμε με τη συμπαράσταση του ελληνικού λαού ένα χρόνο. Πολιτική που καταγγέλλει, αναστατώνοντας την κοινωνία, και θέλει να αλλάξει.

Συμφωνεί με τον θερισμό, αλλά καταγγέλλει τη σπορά. Πώς θα θερίζαμε σήμερα, αν δεν είχαμε σπείρει;

Με την εφαρμογή του «Καλλικράτη» διαπιστώνονται δυσκολίες και καθυστερήσεις με τις συγχωνεύσεις νομικών προσώπων και δημοτικών επιχειρήσεων. Θα παρέμβετε, και πώς;

Ο χώρος της αυτοδιοίκησης, είναι εκείνος στον οποίο σχεδιάστηκε και εφαρμόζεται μία ριζική και ολοκληρωμένη μεταρρύθμιση σε δομές, θεσμούς αλλά και λειτουργίες. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη μείωση του κράτους: καταργήθηκαν 700 δήμοι, περίπου 50 νομαρχίες, 6 κρατικές περιφέρειες ενώ καταργούνται περίπου 5.000 νομικά πρόσωπα και επιχειρήσεις δήμων. Καταργήθηκαν – και αυτό το γνωστοποιώ για πρώτη φορά – πάνω από 30.000 οργανικές θέσεις υπαλλήλων, πέρα από τις 25.000 θέσεις αιρετών και τις δεκάδες χιλιάδες θέσεις μελών διοικήσεων των νομικών προσώπων.

Παρά τις αυτονόητες δυσκολίες, η εφαρμογή όλων αυτών των αλλαγών προχωράει κανονικά. Με την ευκαιρία σας ενημερώνω ότι, όπως αναγνώρισε και η Eurostat, αντιμετωπίστηκε για πρώτη φορά στην ιστορία της αυτοδιοίκησης και το μείζον πρόβλημα της έγκαιρης συγκέντρωσης έγκυρων οικονομικών στατιστικών δεδομένων, με τη λειτουργία μιας κεντρικής βάσης δεδομένων, η οποία θα δοθεί στη δημοσιότητα τις επόμενες ημέρες.

Το ΔΝΤ ζητεί μείωση του μισθολογικού κόστους έως 4,6 δισ. ευρώ στο δημόσιο. Επαρκεί για την επίτευξη του στόχου το ενιαίο μισθολόγιο που προωθείτε;

Παραλάβαμε το μισθολογικό κόστος στο Δημόσιο στα 22 δισ. και στο τέλος της θητείας μας θα έχει περιοριστεί στα 16 δισ. Αυτό συνιστά μείωση της τάξης του 30%, μια πρωτοφανής μείωση που κατεβάζει το κόστος στα χαμηλότερα επίπεδα των χωρών – μελών του ΟΟΣΑ και της Ε.Ε. Το ενιαίο μισθολόγιο θέλει να κάνει πράξη την αρχή της ίσης αμοιβής για εργασία ίσης αξίας. Γιατί αυτή είναι το θεμέλιο της κοινωνικής δικαιοσύνης, της αύξησης της παραγωγικότητας καθώς και της ορθολογικής αξιοποίησης και κινητικότητας του ανθρώπινου δυναμικού.

Το σαραντάωρο τελικά θα εφαρμοστεί;

Το σαραντάωρο στο Δημόσιο έχει μεγάλη αξία για την εξυπηρέτηση του πολίτη και την οικονομία – ισοδυναμεί με 45.000 προσλήψεις – ιδίως τη δύσκολη αυτή περίοδο για τη χώρα. Θυμίζω ότι το ωράριο των 37,5 ωρών καθιερώθηκε τον Μάιο του ’81 από την Κυβέρνηση του Γ. Ράλλη, χωρίς πότε να επεκταθεί στον ιδιωτικό τομέα. Σε κάθε περίπτωση δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα δουλεύουν 40ωρο – το λιγότερο – μη έχοντας μάλιστα και την ασφάλεια της μονιμότητας.

Ζητείται επίσης περιορισμός των οργανισμών και δραστηριοτήτων του Δημοσίου. Μπορείτε να δεσμευθείτε ότι θα παραμείνουν στο Δημόσιο μόνιμοι υπάλληλοι, όταν οι οργανισμοί όπου απασχολούνται κλείσουν;

Καταρχάς, μια από τις πρώτες αποφάσεις της κυβέρνησης ήταν η κατάργηση των δεκάδων χιλιάδων ψευδεπίγραφων συμβάσεων stage. Και το πιο σημαντικό, το πρώτο κλειστό επάγγελμα που ανοίξαμε είναι εκείνο των συμβασιούχων του Δημοσίου, αφού καταργήσαμε το φαύλο καθεστώς των πελατειακών μονιμοποιήσεων μέσω φωτογραφικών διατάξεων ευνοϊκής προσαυξημένης μοριοδότησης. Πραγματικότητα που με κανένα τρόπο δεν πρόκειται να μεταβληθεί. Λάβετε υπόψη ότι με την εφαρμογή των περιορισμών στις προσλήψεις, και τη μείωση των συμβασιούχων, χωρίς καμιά απόλυση δημοσίου υπαλλήλου στο τέλος του 2013, ο αριθμός των μισθοδοτούμενων από το Δημόσιο θα είναι κατά περίπου 200.000 μειωμένος σε σχέση με το 2009.

Τα έργα της Κερατέας θα προχωρήσουν; Γιατί οι αντιδράσεις διαρκούν και οξύνονται.

Στο πλαίσιο της υλοποίησης του περιφερειακού σχεδιασμού για τη διαχείριση των στερεών αποβλήτων της Αττικής, έχουμε ξεκαθαρίσει ότι είμαστε ανοιχτοί στο διάλογο με όλους τους κοινωνικούς φορείς για κάθε πρόταση βελτίωσης. Αλλά το έργο πρέπει πάση θυσία να πραγματοποιηθεί και θα πραγματοποιηθεί. Σας θυμίζω, άλλωστε, ότι τόσο το έργο της Κερατέας όσο και του Γραμματικού παρέμεναν σε εκκρεμότητα από το 2003 μέχρι και πριν από ένα χρόνο. Και αν τα δύο έργα δεν γίνουν, θα καταρρεύσει η διαχείριση των απορριμμάτων στην Αττική και 5 εκατ. πολίτες θα βρουν τα σκουπίδια έξω από τη πόρτα τους. Δεν είναι δυνατόν ένα έργο καθόλα νόμιμο, περιβαλλοντικά ελεγμένο, με εγκεκριμένη από την Ευρωπαϊκή Ένωση χρηματοδότηση να εμποδίζεται από μικροσυμφέροντα, των οποίων οι προσφυγές απορρίφθηκαν όλες από το ΣτΕ.

Πολλοί υποστήριξαν ότι οι χειρισμοί της Υπατίας ήταν επιτύχεις, άλλοι επιμένουν ότι αναγκαστήκατε να προβείτε σε υποχωρήσεις και να αλλάξετε τον νόμο, προκειμένου να τερματιστεί η απεργία. Τι απαντάτε;

Στην Υπατία η Ελλάδα αντιμετώπισε ένα πολύ δύσκολο πρόβλημα διότι βρέθηκε ενώπιον τριών αδήριτων αναγκών: πρώτον να μην χαθεί ανθρώπινη ζωή, δεύτερον να εξασφαλιστεί η κοινωνική ειρήνη. Κάθε ένταση θα εξέθετε τη χώρα σε ανυπολόγιστους κινδύνους, εσωτερικούς και εξωτερικούς, – σκεφτείτε μόνο τη ζημιά στην επερχόμενη πολυπόθητη ευνοϊκή τουριστική περίοδο, από επανάληψη εικόνων από μία φλεγόμενη Αθήνα. Τρίτον, να τηρηθεί η κόκκινη γραμμή που θέσαμε από την πρώτη ημέρα ότι αυτή τη φορά δεν πρόκειται να δοθούν άδειες παραμονής. Αυτοί οι τρεις, εξαιρετικά δύσκολοι στο να επιτευχθούν ταυτόχρονα, στόχοι είχαν και μια επιπλέον δυσκολία: μία καταστροφική «παράδοση» που ήθελε την ελληνική πολιτεία εκβιάσιμη με τέτοιου είδους μεθοδεύσεις. Γιατί θα θυμάστε, ότι μόλις το 2009 η τότε κυβέρνηση της ΝΔ είχε υποκύψει δίνοντας μαζικά σε απεργούς πείνας άδειες παραμονής και δημιουργώντας το κακό προηγούμενο που οδήγησε στην Υπατία.

Η τελική έκβαση – και αυτό είναι επιτυχία της χώρας, είναι ότι πέτυχε και τους τρεις στόχους ταυτόχρονα. Δεν δόθηκε καμία άδεια παραμονής, ούτε καν υπόσχεση. Δεν είναι μόνο η απόπειρα αυτοπυρπόλησης μετά το τέλος της απεργίας πείνας που το αποδεικνύει αυτό. Σήμερα που μιλάμε με απόσταση από τα γεγονότα, δεν υπάρχει κανείς έξω από το Υπουργείο Εσωτερικών που να ζητάει άδειες παραμονής επικαλούμενος την Υπατία. Όσο περνάει ο καιρός όλοι θα αντιλαμβάνονται πόσο σημαντικό ήταν – και μετά την Υπατία παραμένει- ότι, όπως ο νόμος προβλέπει αποκλειστικά, αρμόδια να επιλαμβάνεται των μεταναστών χωρίς χαρτιά είναι η Ελληνική Αστυνομία.

Γιατί έπρεπε να περιμένουμε 45 μέρες γι’ αυτό; Και τότε, προς τι η υπόσχεση της κυβέρνησης στους μετανάστες για αλλαγή του νόμου, που προβλέπει τη 12ετία;

Οι μετανάστες ήταν εκείνοι που χρειάστηκαν 45 μέρες για να εγκαταλείψουν το μοναδικό τους αίτημα – τις άδειες παραμονής. Όσον αφορά στην αλλαγή του νόμου: καταρχήν ήταν πρόταση ορισμένων αρχηγών πολιτικών κομμάτων, που τέθηκε και στις συναντήσεις που είχαν με τον πρωθυπουργό-και μάλιστα ζητούσαν να γίνουν 5 τα χρόνια- και αφορά στη μείωση των χρόνων που απαιτούνται όχι για απόκτηση άδειας παραμονής , αλλά τονίζω για υποβολή αίτησης για εξαιρετικούς λόγους. Το αν τα 12 χρόνια θα γίνουν 10 είναι δευτερεύον. Ούτως ή άλλως είναι πολλά, μια ζωή, για να έχει κανείς απλά το δικαίωμα για μια αίτηση. Το ουσιώδες είναι με ποια κριτήρια, πώς και κυρίως πόσες άδειες θα δίνονται. Κύριε Παπαδιόχο, το κρίσιμο για τον τόπο και την κοινωνία είναι ότι αυτό δεν μπορεί να αφήνεται στις αντοχές της εκάστοτε κυβέρνησης, πολιτικές και προσωπικές, απέναντι σε πιέσεις και κινδύνους και έτσι την μια φορά ο ένας να υποκύπτει και να δίνει άδειες παραμονής, ενώ την άλλη φορά ο άλλος να μην το κάνει εισπράττοντας κατηγορίες για «ανατριχιαστική αναλγησία» ή απειλές ότι θα θεωρηθεί «δολοφόνος».

Προσωπικά πιστεύω ότι χρειάζεται μια διαδικασία παροχής αδειών παραμονής με εγγυήσεις, αν χρειαστεί και συνταγματικές, που θα ανταποκρίνεται στην ανάγκη ευρύτερης διακομματικής συνεννόησης και πλειοψηφίας.

Σε κάθε περίπτωση, πρέπει να αντιληφθούμε ότι απέχει έτη φωτός η Ελλάδα που συζητά για το νομικό πλαίσιο, για τους κανόνες που ισχύουν για όλους, από την Ελλάδα του χθες που συνεχώς άνοιγε προνομιακά παράθυρα για εξαιρέσεις και «τακτοποιούσε» εκβιαζόμενη ή πελατειακά συναλλασσόμενη.

Πηγή :  http://www.princeolivernews.com/2011/03/27/greece/86343/